ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Ψυχική ασθένεια και ετερότητα

Στην πρώιμη αυτή μελέτη του (δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1969), ο κορυφαίος διανοούμενος στο πεδίο των ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών, Ερβινγκ Γκόφμαν, επικεντρώνεται στην έννοια της δημόσιας τάξης: στους θεμελιακούς κανόνες και στη συσχετιζόμενη ρύθμιση της συμπεριφοράς που χαρακτηρίζει το ανακάτεμα των ανθρώπων σε δημόσιους χώρους και κοινωνικές περιστάσεις. Ο καναδός κοινωνιολόγος δεν επικεντρώνεται στην έννοια της (ψυχικής) ασθένειας αλλά στην έννοια της «οργανωτικής ρήξης» της δημόσιας ή ιδιωτικής τάξης, που επιφέρει η καταπάτηση των κανόνων που ορίζουν τι θεωρείται «φυσιολογικό» και τι όχι, από την εμφάνιση έως τη συμπεριφορά. Ο Γκόφμαν αναγνωρίζει τον ψυχικά ασθενή ως κάποιον που βγήκε από τη «θέση» του. Επειδή όμως, όπως εξηγεί, οι όροι διάγνωσης είναι περισσότερο κοινωνικοί παρά ιατρικοί, η μελέτη του δεν περιορίζεται στον ψυχικά ασθενή αλλά αγκαλιάζει τον κάθε άνθρωπο που αρνείται ή αδυνατεί να παραμείνει στην (ορισμένη) θέση του, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Οπως σημειώνει στην εισαγωγή της και η Δήμητρα Μακρυνιώτη, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο ψυχικά πάσχων «συμπυκνώνει την έννοια του "Αλλου", του ξένου, της κάθε μειονότητας, καθενός που καταπατά τις κοινωνικές συμβάσεις περί φυσιολογικής ύπαρξης». Αυτό το γεγονός καθιστά επιτακτικό τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας της «κανονικότητας» καθώς και αυτού που της ξεφεύγει: ήτοι της ετερότητας.

Συγγραφέας : Gofman E.

Κοινωνιολογία της υγείας και της ασθένειας

Το βιβλίο αυτό, που ενσωματώνει τα βασικά αξιώματα της παραδοσιακής ιατρικής κοινωνιολογίας με μερικές από τις νέες θεωρήσεις τής πιο πρόσφατης βιβλιογραφίας, αποτελεί μια βασική εισαγωγή στον κύριο προβληματισμό του καιρού μας γύρω από την κοινωνιολογία της υγείας και της ασθένειας. Έχει γραφεί κυρίως για τους σπουδαστές των κοινωνικών επιστημών που επιθυμούν να μελετήσουν σε βάθος τα εν λόγω ζητήματα, παρέχοντάς τους εκτενείς βάσεις στον τομέα της κοινωνιολογίας της υγείας και της ασθένειας. Έτσι, καλύπτει μια πληθώρα θεμάτων και αντλεί από ένα ευρύ πεδίο αναλυτικών προσεγγίσεων. Το κείμενο εξετάζει θέματα όπως η κοινωνική μορφοποίηση της ιατρικής γνώσης, η ανάλυση των γνώσεων για την υγεία και των πεποιθήσεων των μη ειδικών, ο τρόπος ζωής και η επικινδυνότητα, η εμπειρία της αρρώστιας και η κοινωνιολογία του σώματος. Διερευνά επίσης κεντρικά ζητήματα της πολιτικής υγείας, όπως η σχέση μεταξύ επαγγελματία και ασθενή, τις ανισότητες στην υγεία και τις αλλαγές στην παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας. Ένα κεντρικό θέμα που εξετάζεται σε όλο το βιβλίο είναι το γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά στη διαμόρφωση ενός θεωρητικού πλαισίου για την υγεία και τη φροντίδα της, σύμφωνα με το οποίο οι ασθενείς δεν είναι πλέον παθητικοί δέκτες θεραπειών, αλλά ενεργοί συμμετέχοντες στη διατήρηση της υγείας τους. Αυτό αντικατοπτρίζεται στις σύγχρονες οικείες πολιτικές, που δίνουν έμφαση στην προαγωγή της υγείας, την κοινοτική της φροντίδα, αλλά και τον καταναλωτισμό.


Συγγραφέας: Sarah Nettleton

Κοινωνιολογία της ψυχικής υγείας και ασθένειας

Το βιβλίο παρέχει μια σαφή ανασκόπηση των κύριων ζητημάτων που απασχολούν την κοινωνιολογία της υγείας και της ασθένειας. Εκτός από την αναφορά σε ένα εύρος κοινωνικών θεωριών και μεθόδων προκειμένου να δοθούν τα κατάλληλα παραδείγματα, το βιβλίο παρέχει στον αναγνώστη πληροφορίες που οργανώνονται βάσει των παραμέτρων της κοινωνικής τάξης, του φύλου, της φυλής και της ηλικίας. Τα επαγγέλματα ψυχικής υγείας αναλύονται με κριτικό πνεύμα, ενώ διερευνώνται και μακροχρόνια ερωτήματα που αφορούν το ρόλο του νομικισμού. Εξετάζονται οι οργανωτικές όψεις της ψυχιατρικής, καθώς και η αυξανόμενη σπουδαιότητα των υπηρεσιών κοινοτικής ψυχικής υγείας. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με μία συζήτηση σχετικά με τους διάφορους τρόπους με τους οποίους οι ψυχιατρικοί ασθενείς και οι συγγενείς τους μπορούν να γίνουν κατανοητοί στο κοινωνικό τους πλαίσιο.

Συγγραφέας: David Pilgrim, Anne Rogers 




Εισαγωγή στην κοινωνιολογία της υγείας και της ασθένειας

Ποια είναι τα όρια της ιατρικής εξουσίας; Πώς έχει βοηθήσει η κοινωνιολογία να αποκτήσουν σημασία τα ζητήματα της υγείας, της ασθένειας, της επιλογής και της επικινδυνότητας; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η άσκηση της ιατρικής; Το βιβλίο αποτελεί μια επίκαιρη και διεισδυτική ανάλυση των βασικών θεμάτων που αφορούν την ιατρική και την κοινωνία. Εξετάζει το ιστορικό και το σύγχρονο πλαίσιο της υγείας και της ασθένειας, το ιατρικό έργο, τις έννοιες της υγείας και της ασθένειας, τη διαδικασία, τα κοινωνικά αίτια και την εμπειρία της ασθένειας, την επικινδυνότητα και την επιλογή του τρόπου ζωής, τη βίωση της αναπηρίας, και φυσικά τη σχέση ιατρού και ασθενή, την οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης και την παροχή των υπηρεσιών υγείας στη σημερινή κοινωνία.

Συγγραφέας: Hannah Bradby

Εισαγωγή στην Κοινωνιολογία της υγείας και της ασθένειας

Ο κύριος σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να αποδείξει ότι η νόσος είναι κοινωνικά παράγονται και διανέμονται. Αρρωστήσουν και ανθυγιεινά δεν είναι το αποτέλεσμα των επιμέρους ατυχία ή ένα ατύχημα της φύσης. Είναι μια συνέπεια της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας. Στην ανάπτυξη αυτής της διατριβής, το βιβλίο εισάγει συστηματικά τους μαθητές με τις μεγάλες κοινωνιολογικές εξηγήσεις για το ρόλο και τις λειτουργίες των ιατρικών εξηγήσεις της νόσου. Για παράδειγμα, οι μαρξιστές επικεντρωθεί στον τρόπο που η οργάνωση της παραγωγής παράγει ασθένεια και ασθένεια. Parsonian κοινωνιολογία δείχνει πώς δρα το φάρμακο για τον έλεγχο απόκλιση. Φουκώ κοινωνιολογία δείχνει πώς ιατρική κατασκευάζει κατηγορίες «κανονική» συμπεριφορά και οι πράξεις για την επιβολή τους. Ενώ, για τις φεμινίστριες, ιατρικές γνώσεις είναι διαποτισμένη με αραιά μεταμφιεσμένη πατριαρχική υποθέσεις για τη φύση και την κατάλληλη κοινωνική ρόλους για τις γυναίκες. Το βιβλίο μαθητή τοποθετεί την ασφάλεια στη λογοτεχνία και παρέχει έναν οδηγό για τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες των μεγάλων κοινωνιολογικές προσεγγίσεις. Αντλεί από τα βασικά χαρακτηριστικά των μεγάλων κοινωνιολογικές συνεισφορές και διευκρινίζει πως μια εκτίμηση της δυναμικής του τάξη, το φύλο, την εθνότητα και την κοινωνιολογία της γνώσης προκλήσεις ιατρικής εξουσίας. Ολοκληρωμένο, αξιόπιστο και γραπτά με τις ανάγκες των προπτυχιακών φοιτητών καλά στο μυαλό μας, το βιβλίο θα είναι ενδιαφέρον για τους φοιτητές της Ιατρικής και Ιατρικής Κοινωνιολογίας.

Συγγραφέας: Kevin White




Κοινωνικές Αιτίες της Υγείας και Ασθένειας

Σε αυτό το συναρπαστικό νέο βιβλίο, ο William Cockerham, μια κορυφαία ιατρική κοινωνιολόγος, αξιολογεί την απόδειξη ότι οι κοινωνικοί παράγοντες έχουν άμεση αιτιώδη επιπτώσεις στην υγεία και πολλές ασθένειες. Ισχυρίζεται ότι το στρες, η φτώχεια, ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής, και δυσάρεστες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας μπορούν όλα να σχετίζονται άμεσα με την ασθένεια.

Σημειώνοντας μια νέα έμφαση στην κοινωνική δομή τόσο στη θεωρία όσο και πολυ-επίπεδο τεχνικών έρευνας, υποστηρίζει ότι μια παραδειγματική στροφή τώρα αναδύεται στην Ευρώπη του 21ου αιώνα ιατρικής κοινωνιολογίας, η οποία επεκτείνεται πέρα ​​από ατομικές εξηγήσεις για την υγεία και την ασθένεια.

Όπως το παλιό δίνει τη θέση της νέας ιατρικής κοινωνιολογίας, ο τομέας οδεύει προς ένα ριζικά διαφορετικό προσανατολισμό.

Αυτό το ζωντανό και προσιτό βιβλίο προσφέρει μια συνεκτική εισαγωγή στην κοινωνική επιδημιολογία, καθώς και προκλητικές πτυχές της υπάρχουσας βιβλιογραφίας. Θα είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για όλους τους σπουδαστές και μελετητές της ιατρικής κοινωνιολογίας, ιδιαίτερα αυτών που έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ότι η κοινωνία έχει πραγματικά κάνει τους ανθρώπους να αρρωσταίνουν.

Συγγραφέας: Cockerham William

Η κοινωνικοποίηση καθυστερεί τα γηρατειά


Οι ηλικιωμένοι που αθλούνται τακτικά, έχουν κοινωνική ζωή, δεν καπνίζουν και είναι τουλάχιστον απόφοιτοι λυκείου, έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν τις πνευματικές τους ικανότητες, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.
Η Δρ Αλεξάντρα Φιόκο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, στο Σαν Φρανσίσκο, παρακολούθησε 2.500 άτομα ηλικίας 70 έως 79 ετών επί οκτώ χρόνια, ελέγχοντας τακτικά στο διάστημα αυτό τις γνωσιακές τους ικανότητες.


Βάσει της μελέτης που  δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Neurology, στο 53% των περιπτώσεων παρατηρήθηκε μείωση των εγκεφαλικών λειτουργιών σε φυσιολογικά επίπεδα ανάλογα με τη γήρανση, στο 16% παρατηρήθηκε ουσιαστική απώλεια ικανοτήτων, ενώ αντίθετα το 30% διατήρησε, ή ακόμη και βελτίωσε τις ικανότητές του. Οι ερευνητές εξέτασαν στη συνέχεια τους παράγοντες που συνέβαλαν στη διατήρηση των πνευματικών ικανοτήτων της τελευταίας ομάδας και διαπίστωσαν ότι το προφίλ των ατόμων αυτών ήταν πολύ συγκεκριμένο: όσοι γυμνάζονται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν τις νοητικές τους λειτουργίες σε σχέση με αυτούς που κάνουν καθιστική ζωή, ενώ οι μη καπνιστές έχουν διπλάσιες πιθανότητες έναντι των καπνιστών.


Σύμφωνα με την έρευνα, όσοι έχουν τουλάχιστον απολυτήριο λυκείου έχουν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να παραμείνουν σε πνευματική εγρήγορση, ενώ όσοι είναι επαγγελματικά ενεργοί, ασκούν εθελοντική εργασία και έχουν σύντροφο έχουν 24% περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν τις νοητικές τους ικανότητες για μεγαλύτερο διάστημα.


https://www.cypriahealth.com/el/Elderly/Pages/elder_prevention2.aspx

Κοινωνία και Ομοιοπαθητική

Είναι προφανές και σε μη ειδικούς ότι το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο γεννιέται, ζει και δραστηριοποιείται ένας άνθρωπος παίζει καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα ψυχοσωματική του υγεία. Κάθε άνθρωπος με το που γεννιέται έχει την τύχη (ή την ατυχία) να βρεθεί, χωρίς φυσικά να το έχει επιλέξει ο ίδιος, σε μια κοινωνική πραγματικότητα (κράτος-τάξη-οικογένεια) που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην περαιτέρω εξέλιξή του σε πολλαπλά επίπεδα, μορφωτικό, οικονομικό κ.λπ., ακόμα και σε αυτό της υγείας του. Ένα βρέφος που ανοίγει τα μάτια του σε μια χώρα της κεντρικής Αφρικής έχει τελείως διαφορετικές πιθανότητες επιβίωσης στα πρώτα του χρόνια, αλλά και στη μετέπειτα ζωή του μπορεί να υπάρχει αυξημένη νοσηρότητα, σχετιζόμενη κυρίως με παράγοντες όπως η ελλιπής διατροφή, οι συνθήκες κακής υγιεινής και η βία που καταδυναστεύουν κατά κανόνα τις χώρες του λεγόμενου «τρίτου» ή «αναπτυσσόμενου» κόσμου. Ένα βρέφος που βλέπει το φως σε μιαν εύπορη χώρα του «αναπτυγμένου» κόσμου έχει λιγότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσει το φάσμα της πείνας, όμως και εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπο με διαφορετικές συνθήκες, ανάλογα με την κοινωνική τάξη που ανήκει. Είναι τελείως διαφορετικό για την υγεία του και την εξέλιξή του να μεγαλώνει ένα παιδί σαν έγχρωμος στο Χάρλεμ ή στο Μπρονξ, όπου αναπαράγονται «τριτοκοσμικές» συνθήκες, με ανέχεια και βία, από το να μεγαλώνει στο Μανχάταν, όπου και εκεί υπάρχει νοσηρότητα αλλά σχετίζεται με άλλους παράγοντες αστικού εκφυλισμού, όπως η υπερπλούσια διατροφή με δήθεν «πολυτελή» αλλά στην πραγματικότητα ακατάλληλα τρόφιμα, η περιβαλλοντική μόλυνση από τις χημικές ουσίες και την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, αλλά και τα ψυχικά αδιέξοδα μέσα από μιαν άκρατη ανταγωνιστικότητα.Ακόμα και η συγκεκριμένη οικογένεια στην οποία θα βρεθεί ένα παιδί μπορεί να στιγματίσει τη μετέπειτα ζωή του και την υγεία του μέσα από διάφορες ιδιαιτερότητες, όπως τα ψυχοσωματικά προβλήματα των γονέων ή ένα διαζύγιο ή μια οικονομική καταστροφή κ.ο.κ.

http://www.homeopathy.gr/homeopathy/society-homeopathy.html

Ευρωπαϊκή κάρτα Ασφάλισης Ασθένειας

Η ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθένειας παρέχει το δικαίωμα πρόσβασης παροχών σε είδος  στους ασφαλισμένους πολίτες της ΕΕ  κατά τη διάρκεια διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος της ασφάλισής τους ή της κατοικίας τους. Όλοι οι ασφαλισμένοι  δικαιούνται τις παροχές σε είδος που καθίστανται ιατρικά αναγκαίες κατά τη διάρκεια της διαμονής τους στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των παροχών και την προβλεπόμενη διάρκεια της διαμονής. Ενημερωθείτε για την ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθένεια

http://www.50plus.gr/socialhealth


Αναπηρία και κοινωνία


Η λέξη αναπηρία περιγράφει μια μόνιμη βλάβη ή ανεπάρκεια, είτε στο σώμα είτε στη νόηση ενός ανθρώπου. Μπορεί να υπάρχει από τη γέννηση ή να οφείλεται σε μια ασθένεια, ένα ατύχημα. Συνήθως περιορίζει τις δυνατότητες του παιδιού ή του ενήλικα, και ανάλογα με τη βαρύτητα, μπορεί να χρειάζεται αρκετή φροντίδα, ειδικές θεραπείες. Ο σύγχρονος ορισμός από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τονίζει επίσης τις δυσκολίες στην αυτονομία και την κοινωνικότητα, π.χ. τη συμμετοχή σε σχολείο και εργασία. Η αναπηρία περιλαμβάνει αρκετές και διαφορετικές δυσκολίες, ψυχιατρικές, νευρολογικές, κινητικές με κριτήριο την προσαρμογή. Είναι μια γενίκευση, μια ταμπέλα που καλύπτει τις ιδιαιτερότητες του ατόμου, τη μοναδικότητα του χαρακτήρα του. Η εποχή μας εξάλλου χαρακτηρίζεται από την τάση να μειώνει τις διαφορές, να θέλει τους ανθρώπους φυσιολογικούς και όμοιους, χρήσιμους στην παραγωγή. Η εικόνα του ανάπηρου ξεφεύγει από το πρότυπο και ενοχλεί, προκαλεί απώθηση.


Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με αναπηρίες. Υπήρξαν εποχές όπου η αναπηρία θεωρούνταν ταμπού, θεϊκή τιμωρία, εκφυλισμός της φύσης. Στον 20ο αιώνα κυριάρχησε η ιατρική και εκπαιδευτική προσέγγιση. Δημιουργήθηκαν σε Ευρώπη και Αμερική ειδικά κέντρα εκπαίδευσης, θεραπείας. Δόθηκαν επίσης οικονομικά βοηθήματα, κοινωνικές παροχές. Ο κοινωνικός άλλος εδώ αναγνωρίζει τις δυσκολίες και στηρίζει, μεριμνά. Όλα αυτά είχαν σκοπό να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ζουν καλύτερα, ατομικά και κοινωνικά. Ένα πρώτο ερώτημα είναι αν πράγματι σήμερα αρκετά ανάπηρα άτομα έχουν υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης, αν είναι ενταγμένα και αποδεκτά κοινωνικά.


http://www.stathmosnet.gr/blogs-kos/milontas-gia-psixiki-igeia/2485-2012-05-31-08-52-04.html

Κοινωνικοί παράγοντες σχετίζονται με τη νοσηλεία του άσθματος

Νέα Υόρκη: Βρετανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Allergy υποδεικνύει σχέση μεταξύ παραγόντων όπως η κοινωνική απομόνωση ή διαταραχή της διάθεσης και νοσηλείας για το άσθμα. Ο Δρ Νίκολας Γουέινράιτ και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ μελέτησαν στοιχεία εισαγωγών για νοσηλεία από 20.854 συμμετέχοντες στη μελέτη European Prospective Investigation into Cancer (EPIC).
Μεταξύ των στοιχείων που καταγράφηκαν ήταν πληροφορίες για τη σωματική λειτουργικότητα, το ιστορικό διαταραχών της διάθεσης, την κοινωνική εναντίωση και την κοινωνική υποστήριξη. Μεταξύ των συμμετεχόντων, 1.674 άτομα ανέφεραν ότι είχαν ιατρικώς διαγνωσμένο άσθμα.
Κατά τη διάρκεια των 7,2 ετών της μελέτης, συνολικά καταγράφηκαν 668 νοσηλείες για άσθμα. Αφού ελήφθη υπόψη η ηλικία, το φύλο και άλλοι παράγοντες που ίσως επηρεάζουν τα αποτελέσματα, οι διαταραχές της διάθεσης, οι ανεπιθύμητες περιστάσεις κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, τα ανεπιθύμητα επεισόδια γενικώς και η αντιλαμβανόμενη έλλειψη υποστήριξης από κοντινό άτομο, συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας για άσθμα.


http://news.pathfinder.gr/health/402489.html


Handbook of the Sociology of Mental Health

This handbook describes the ways in which society shapes the mental health of its members and further shapes the lives of those who have been identified as mentally ill. With regards to the social origins of mental health, this handbook covers both the social conditions that lead to the behavior defined as mental illness and the way in which the concept of mental illness is socially constructed around those behaviors. This handbook also covers a third body of work that examines socially conditioned responses to mental illness on the part of individuals and institutions along with the ways in which these responses affect the lives of persons with mental illness. Sections include: I: Introduction: Alternative Understandings of Mental Health. II: Observing Mental Health in the Community. III: The Social Distribution of Mental Illness. IV: Social Antecedents of Mental Illness. V: Social Consequences of Mental Illness. V I: Institutional Contexts of Mental Illness. VII: Social Continuities. Each of these viewpoints survey the field in a critical manner, evaluating theoretical models in light of the best available empirical evidence. Distinctively sociological approaches are highlighted by means of explicit comparison to perspectives characterizing related disciplines such as psychology, psychiatry, and anthropology. This volume seeks to record where the field has been, to identify its current location and to plot its course for the future.


http://books.google.gr/books/about/Handbook_of_the_Sociology_of_Mental_Heal.html?id=RrhQ7o6YRJIC&redir_esc=y


Rethinking the Sociology of Mental Health (Sociology of Health and Illness Monographs)








Rethinking the Sociology of Mental Health is a collection of original papers introducing new ways of thinking sociologically about the terrain of mental health. There are more general papers about mental health and mental health policy and papers about specific types of mental illness and particular policy issues such as dangerousness.



Συγγραφέας: Joan Busfield